 |
| αφίσα εκείνης της εποχής |
Mία μέρα μετά την αποφράδα "επέτειο" της εισβολής των ΜΑΤ στην ΕΡΤ, ας θυμηθούμε κάποια πράγματα.
Ότι θα έρχονταν ένα τέτοιο πρωί το περιμέναμε, αλλά όχι
στωικά. Επειδή το διαδίκτυο είχε σημαντικό ρόλο και σε μία περίπτωση άλωσης του
ραδιομεγάρου, ο ρόλος του θα ήταν ακόμα πιο σημαντικός, είχαν γίνει οι
απαραίτητες προεργασίες.
Κανένας από όσους είχαν δυνατότητα πρόσβασης στην ιστοσελίδα
δεν έπρεπε να πάει στο Ραδιομέγαρο, γιατί μία πιθανή προσαγωγή του ή ένας πιθανός
τραυματισμός, ή έστω η πολύωρη απουσία του από τη δυνατότητα ανανέωσης της ύλης
θα βοηθούσε και στη διαδικτυακή σιωπή, όταν όλοι θα «κρέμονταν» από την
ιστοσελίδα. Αντίθετα από ασφαλές περιβάλλον θα υπήρχε η αξιοποίηση των «ανταποκριτών»
μας.
Ούτε τυχαία γεγονότα δεν έπρεπε να μπλοκάρουν αυτή τη
δυνατότητα. Έτσι και στικάκια είχαν αγοραστεί και ίντερνετ καφέ είχαν χαρτογραφηθεί
και εφεδρικοί υπολογιστές φίλων «περίμεναν» έτοιμοι να επιστρατευτούν, ακόμα
και σπίτια, ούτως ώστε ούτε διακοπές ρεύματος λόγω έργων, ούτε τεχνικά
προβλήματα σε PC να μην
μπορέσουν να ανακόψουν τη δυνατότητα ενημέρωσης.
Και αν δεν χρειάστηκαν εκείνο
το άγριο ξημέρωμα, χρειάστηκαν όταν στη διάρκεια των δύο χρόνων που
ακολούθησαν, κάποιες στιγμές εμφανίστηκαν οι τυχαίοι λόγοι και αντιμετωπίστηκαν
εν τη γενέσει τους.
Έτσι όταν χτύπησε μέσα στην άγρια νύχτα το τηλέφωνο, όλα
ήταν έτοιμα για να συνεχιστεί ο αγώνας και να μην σταματήσει η ενημέρωση για
τίποτα από όσα έπρεπε να γίνονται γνωστά. Μέσα στο πρώτο τέταρτο από την εισβολή, η είδηση ήταν στον "αέρα" και η ροή συνεχίστηκε.
