ΚΕΕΡΦΑ-Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη
Φασιστική Απειλή
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 28 Μάρτη 2014
-Την αποπληρωμή των δεδουλευμένων τους
και καλύτερες εργασιακές συνθήκες και σχέσεις ζητήσανε οι μετανάστες εργάτες
στην «Γενική Ανακύκλωσης Κτηματικής και Ξενοδοχειακής ΑΕ», που βρίσκονται σε
συνεχείς κινητοποιήσεις εδώ και τρεις εβδομάδες, κατά την διάρκεια επίσκεψης
κλιμακίου της Ένωσης Μεταναστών Εργατών (ΕΜΕ) και της ΚΕΕΡΦΑ στις εγκαταστάσεις
του εργοστασίου στον Ασπρόπυργο.
-Κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου που παραχώρησε η ΕΜΕ και η ΚΕΕΡΦΑ, οι απεργοί εργάτες αφού εξήγησαν πως πάνω από 160 μετανάστες εργάτες από Μπαγκλαντες, Πακιστάν και Ινδία είναι απλήρωτοι από 4 μέχρι και 8 μήνες -σε μια από τις μεγαλύτερες μονάδες ανακύκλωσης στην Ελλάδα ιδιοκτησίας Δημήτρη Λαζόπουλου- υπογράμμισαν την απόφασή τους μετά από τη σημερινή τους συνέλευση στο εργοστάσιο να οργανώσουν σειρά κινητοποιήσεων και να κατέβουν οργανωμένα στην πανεργατική απεργία στις 9 Απρίλη.
Παρόν στην συνέντευξη και ο πρόεδρος της ΕΜΕ και επικεφαλής της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος «Η Ενότητα» Τζαβέντ Ασλάμ. «Θα μας βρίσκουν μπροστά τους σε κάθε αυθαιρεσία» υπογράμμισε ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ και υποψήφιος δήμαρχος με την «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας».
-Κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου που παραχώρησε η ΕΜΕ και η ΚΕΕΡΦΑ, οι απεργοί εργάτες αφού εξήγησαν πως πάνω από 160 μετανάστες εργάτες από Μπαγκλαντες, Πακιστάν και Ινδία είναι απλήρωτοι από 4 μέχρι και 8 μήνες -σε μια από τις μεγαλύτερες μονάδες ανακύκλωσης στην Ελλάδα ιδιοκτησίας Δημήτρη Λαζόπουλου- υπογράμμισαν την απόφασή τους μετά από τη σημερινή τους συνέλευση στο εργοστάσιο να οργανώσουν σειρά κινητοποιήσεων και να κατέβουν οργανωμένα στην πανεργατική απεργία στις 9 Απρίλη.
Παρόν στην συνέντευξη και ο πρόεδρος της ΕΜΕ και επικεφαλής της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος «Η Ενότητα» Τζαβέντ Ασλάμ. «Θα μας βρίσκουν μπροστά τους σε κάθε αυθαιρεσία» υπογράμμισε ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ και υποψήφιος δήμαρχος με την «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας».
O Ραφά Κατ από το Πακιστάν που ζει και εργάζεται στην Ελλάδα
23 χρόνια τόνισε κατά την διάρκεια της συνέντευξης τύπου:
«Είμαστε 165 με 170 άτομα. Κανένας μας δεν έχει πληρωθεί εδώ και 5 μήνες. Κάθε μέρα μας λένε να μην κάνουμε φασαρία και να μην φωνάζουμε. “Θα σας δώσω τα λεφτά σας την άλλη βδομάδα”, μετά πάμε την άλλη Παρασκευή. Εμείς ξέρουμε πως όταν μας λέει Παρασκευή μας κοροϊδεύει. Μετά μας στέλνει την Δευτέρα. Έτσι πήγαμε 4 και 5 μήνες. Υπάρχουν παιδιά που βρίσκονται εδώ και 8 μήνες απλήρωτοι.
Την προπερασμένη βδομάδα κάναμε τρεις μέρες απεργία. Κλείσαμε τα μηχανήματα, κλείσαμε το εργοστάσιο και δεν μπήκε ψυχή μέσα. Οι προϊστάμενοι και οι διευθυντές μας είπανε πως το αφεντικό έχει πάει Τουρκία για δουλειές. Εξηγήσαμε πως όπου και να έχει πάει εμείς θέλουμε τα λεφτά μας που μας χρωστάει γιατί δεν έχουμε να ζήσουμε.
Λίγες μέρες πριν την απεργία είχαμε ανέβει στα γραφεία να ζητήσουμε τα λεφτά μας. Όμως δεν είναι δυνατόν να πηγαίνουμε κάθε μέρα και να ζητιανεύουμε τα λεφτά που έχουμε δουλέψει. Πάμε σαν τους ζητιάνους να ζητήσουμε δουλεμένα λεφτά και κάθε φορά μας κοροϊδεύουν σήμερα-αύριο, σήμερα-αύριο.
Μόλις κλείσαμε το εργοστάσιο με απεργία μας φώναξε να μας πει πως δεν έχει λεφτά. Μας απολογήθηκε λέγοντας πως σίγουρα θα μας δώσει την άλλη βδομάδα τα λεφτά τουλάχιστον των δυο μηνών Νοέμβρη-Δεκέμβρη του 2013. Ξαναπιάσαμε δουλειά αλλά αυτός πάλι τα ίδια, δεν μας έδωσε φράγκο. Μας είπε ψέματα. Μια βδομάδα μετά από τη στιγμή που έλεγε πως θα μας δώσει τα λεφτά μας ξαναφώναξε πάνω στο γραφείο για να μας πει να μειώσει το προσωπικό γιατί τα άτομα είναι πολλά. Μάλιστα μας είπε πως δεν θέλει αυτός να διώξει κανέναν, αλλά να αποφασίσουμε εμείς ποιοι θα φύγουν. Μας διαβεβαίωσε πως όποιος θέλει να φύγει θα πάρει όλα του τα λεφτά και αποζημιώσεις και θα πάρει χαρτί για τον ΟΑΕΔ με όλα τα δικαιώματά του. Πρώτα θα πάρουν τα λεφτά και μετά θα φύγουν.
Ενενήντα άτομα αποφάσισαν να φύγουν, να πάρουν τα λεφτά τους και να σταματήσουν να δουλεύουν για αυτόν. Τότε μας το γύρισε, πως είναι πολλά τα 90 άτομα και πως θέλει να φύγουν μόνο 20-30 άτομα. “Τόσα άτομα δεν μπορώ να πληρώσω”, μας είπε. Μας πρότεινε να μας δώσει άδεια ανάλογα με το πόσο δικαιούται ο καθένας. “Μέσα στην άδειά σας θα σας φωνάξω για να τακτοποιήσω όλες τις οφειλές”, είπε για άλλη μια φορά.
Όμως το πρώτο άτομο που έληξε η άδειά του δεν το κάλεσε και όταν το παιδί ανέβηκε πάνω ζητώντας τα λεφτά του για άλλη μια φορά είπε πως δεν έχει λεφτά. Σήμερα έληγε η άδεια άλλων 19 εργατών. Πάλι μας είπε πως δεν έχει λεφτά. Πήγα και τον παρακάλεσα. Υπάρχουν άνθρωποι με άρρωστα παιδιά που εξαρτώνται από αυτά τα λεφτά. Υπάρχουν άλλοι με 4 και 5 παιδιά που πρέπει να ζήσουν από ένα μισθό. Δεν γίνεται να μην μας πληρώνει. Υπάρχουν τεράστιες ανάγκες. Γι’ αυτό και ερχόμαστε να δουλέψουμε στα σκουπίδια. Δεν ερχόμαστε γιατί δεν έχουμε τίποτε άλλο για να περνάει η ώρα αλλά γιατί έχουμε τεράστιες ανάγκες και προβλήματα. Υπάρχουν παιδιά που είναι απλήρωτοι 5 και 6 μήνες και τους απειλούν να τους πετάξουν έξω από τα σπίτια γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τίποτα. Ούτε νοίκι, ούτε ρεύμα, ούτε νερό.
Οι διαβεβαιώσεις του είναι όλες ψέματα και δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Σήμερα πάλι έκανε τα ίδια. Μας είπε να μας δώσει λεφτά και δεν μας έδωσε τίποτα. Και από πάνω μας απειλεί ότι θα φέρει την αστυνομία. “Θα σας διώξω, θα σας πάω φυλακή”, μας απείλησε. Όλους αυτούς τους 5 μήνες μας λέει ψέματα, μας κοροϊδεύει και δεν μας δίνει ούτε ένα φράγκο».
«Είμαστε 165 με 170 άτομα. Κανένας μας δεν έχει πληρωθεί εδώ και 5 μήνες. Κάθε μέρα μας λένε να μην κάνουμε φασαρία και να μην φωνάζουμε. “Θα σας δώσω τα λεφτά σας την άλλη βδομάδα”, μετά πάμε την άλλη Παρασκευή. Εμείς ξέρουμε πως όταν μας λέει Παρασκευή μας κοροϊδεύει. Μετά μας στέλνει την Δευτέρα. Έτσι πήγαμε 4 και 5 μήνες. Υπάρχουν παιδιά που βρίσκονται εδώ και 8 μήνες απλήρωτοι.
Την προπερασμένη βδομάδα κάναμε τρεις μέρες απεργία. Κλείσαμε τα μηχανήματα, κλείσαμε το εργοστάσιο και δεν μπήκε ψυχή μέσα. Οι προϊστάμενοι και οι διευθυντές μας είπανε πως το αφεντικό έχει πάει Τουρκία για δουλειές. Εξηγήσαμε πως όπου και να έχει πάει εμείς θέλουμε τα λεφτά μας που μας χρωστάει γιατί δεν έχουμε να ζήσουμε.
Λίγες μέρες πριν την απεργία είχαμε ανέβει στα γραφεία να ζητήσουμε τα λεφτά μας. Όμως δεν είναι δυνατόν να πηγαίνουμε κάθε μέρα και να ζητιανεύουμε τα λεφτά που έχουμε δουλέψει. Πάμε σαν τους ζητιάνους να ζητήσουμε δουλεμένα λεφτά και κάθε φορά μας κοροϊδεύουν σήμερα-αύριο, σήμερα-αύριο.
Μόλις κλείσαμε το εργοστάσιο με απεργία μας φώναξε να μας πει πως δεν έχει λεφτά. Μας απολογήθηκε λέγοντας πως σίγουρα θα μας δώσει την άλλη βδομάδα τα λεφτά τουλάχιστον των δυο μηνών Νοέμβρη-Δεκέμβρη του 2013. Ξαναπιάσαμε δουλειά αλλά αυτός πάλι τα ίδια, δεν μας έδωσε φράγκο. Μας είπε ψέματα. Μια βδομάδα μετά από τη στιγμή που έλεγε πως θα μας δώσει τα λεφτά μας ξαναφώναξε πάνω στο γραφείο για να μας πει να μειώσει το προσωπικό γιατί τα άτομα είναι πολλά. Μάλιστα μας είπε πως δεν θέλει αυτός να διώξει κανέναν, αλλά να αποφασίσουμε εμείς ποιοι θα φύγουν. Μας διαβεβαίωσε πως όποιος θέλει να φύγει θα πάρει όλα του τα λεφτά και αποζημιώσεις και θα πάρει χαρτί για τον ΟΑΕΔ με όλα τα δικαιώματά του. Πρώτα θα πάρουν τα λεφτά και μετά θα φύγουν.
Ενενήντα άτομα αποφάσισαν να φύγουν, να πάρουν τα λεφτά τους και να σταματήσουν να δουλεύουν για αυτόν. Τότε μας το γύρισε, πως είναι πολλά τα 90 άτομα και πως θέλει να φύγουν μόνο 20-30 άτομα. “Τόσα άτομα δεν μπορώ να πληρώσω”, μας είπε. Μας πρότεινε να μας δώσει άδεια ανάλογα με το πόσο δικαιούται ο καθένας. “Μέσα στην άδειά σας θα σας φωνάξω για να τακτοποιήσω όλες τις οφειλές”, είπε για άλλη μια φορά.
Όμως το πρώτο άτομο που έληξε η άδειά του δεν το κάλεσε και όταν το παιδί ανέβηκε πάνω ζητώντας τα λεφτά του για άλλη μια φορά είπε πως δεν έχει λεφτά. Σήμερα έληγε η άδεια άλλων 19 εργατών. Πάλι μας είπε πως δεν έχει λεφτά. Πήγα και τον παρακάλεσα. Υπάρχουν άνθρωποι με άρρωστα παιδιά που εξαρτώνται από αυτά τα λεφτά. Υπάρχουν άλλοι με 4 και 5 παιδιά που πρέπει να ζήσουν από ένα μισθό. Δεν γίνεται να μην μας πληρώνει. Υπάρχουν τεράστιες ανάγκες. Γι’ αυτό και ερχόμαστε να δουλέψουμε στα σκουπίδια. Δεν ερχόμαστε γιατί δεν έχουμε τίποτε άλλο για να περνάει η ώρα αλλά γιατί έχουμε τεράστιες ανάγκες και προβλήματα. Υπάρχουν παιδιά που είναι απλήρωτοι 5 και 6 μήνες και τους απειλούν να τους πετάξουν έξω από τα σπίτια γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τίποτα. Ούτε νοίκι, ούτε ρεύμα, ούτε νερό.
Οι διαβεβαιώσεις του είναι όλες ψέματα και δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Σήμερα πάλι έκανε τα ίδια. Μας είπε να μας δώσει λεφτά και δεν μας έδωσε τίποτα. Και από πάνω μας απειλεί ότι θα φέρει την αστυνομία. “Θα σας διώξω, θα σας πάω φυλακή”, μας απείλησε. Όλους αυτούς τους 5 μήνες μας λέει ψέματα, μας κοροϊδεύει και δεν μας δίνει ούτε ένα φράγκο».
Ο Μοχαμάντ Σαλάμ από το Μπαγκλαντές δουλεύει
εδώ και πέντε χρόνια στην επιχείρηση:
Από το 2009 εργάζομαι σε αυτή την επιχείρηση και τα πρώτα χρόνια δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Μετά ξεκίνησε με ένα, δυο μήνες καθυστέρηση και τώρα εδώ και πέντε μήνες έχει σταματήσει να πληρώνει εντελώς. Ήρθε το σωματείο και το ΠΑΜΕ και μας είπε πως θα βοηθήσει γιατί πολλά παιδιά είναι γραμμένα στο σωματείο, αλλά τελικά δεν έκαναν τίποτα. Τα ίδια που μας έλεγε το αφεντικό μας λέγανε και αυτοί. Να κάνουμε υπομονή και θα πληρωθούμε, αλλά τα προβλήματά μας συνεχίζονταν.
Από το 2009 εργάζομαι σε αυτή την επιχείρηση και τα πρώτα χρόνια δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Μετά ξεκίνησε με ένα, δυο μήνες καθυστέρηση και τώρα εδώ και πέντε μήνες έχει σταματήσει να πληρώνει εντελώς. Ήρθε το σωματείο και το ΠΑΜΕ και μας είπε πως θα βοηθήσει γιατί πολλά παιδιά είναι γραμμένα στο σωματείο, αλλά τελικά δεν έκαναν τίποτα. Τα ίδια που μας έλεγε το αφεντικό μας λέγανε και αυτοί. Να κάνουμε υπομονή και θα πληρωθούμε, αλλά τα προβλήματά μας συνεχίζονταν.
Ο
Μοχάμεντ Ριάν Χαν είναι από το Μπαγκλαντές και δουλεύει στο εργοστάσιο από το
2008:
Δουλεύω εκεί πεντέμισι χρόνια. Το αφεντικό είναι μεγαλομέτοχος σε ομάδα Χάντμπολ της Α1. Εκεί πηγαίνει και δίνει λεφτά πληρώνει τους παίκτες, αλλά στους εργάτες του, αυτούς που δουλεύουν με σκουπίδια στο εργοστάσιο δεν δίνει τίποτα. Μιλάμε για μια πολύ βρώμικη δουλειά και δεν μας δίνουν ούτε μάσκες, ούτε σωστά γάντια, ούτε κράνη. ούτε τίποτα. Δυο παιδιά χάσανε τη ζωή τους εκεί μέσα τα τελευταία 4 χρόνια, ένα από το Πακιστάν και ένα από το Μπανγκλαντές. Ενώ αυτοί που έχουν χάσει χέρια, πόδια, έχουν σπάσει κόκκαλα είναι πάρα πολλοί. Βάζουνε με το κλαρκ μπροστά σπρώχνοντας τα σκουπίδια και τελικά τους θάβουν μέσα στα σκουπίδια.
Δουλεύω εκεί πεντέμισι χρόνια. Το αφεντικό είναι μεγαλομέτοχος σε ομάδα Χάντμπολ της Α1. Εκεί πηγαίνει και δίνει λεφτά πληρώνει τους παίκτες, αλλά στους εργάτες του, αυτούς που δουλεύουν με σκουπίδια στο εργοστάσιο δεν δίνει τίποτα. Μιλάμε για μια πολύ βρώμικη δουλειά και δεν μας δίνουν ούτε μάσκες, ούτε σωστά γάντια, ούτε κράνη. ούτε τίποτα. Δυο παιδιά χάσανε τη ζωή τους εκεί μέσα τα τελευταία 4 χρόνια, ένα από το Πακιστάν και ένα από το Μπανγκλαντές. Ενώ αυτοί που έχουν χάσει χέρια, πόδια, έχουν σπάσει κόκκαλα είναι πάρα πολλοί. Βάζουνε με το κλαρκ μπροστά σπρώχνοντας τα σκουπίδια και τελικά τους θάβουν μέσα στα σκουπίδια.
Στην τοποθέτησή του ο Πέτρος
Κωνσταντίνου συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ και υποψήφιος δήμαρχος με την «Ανταρσία
στις γειτονιές της Αθήνας», τόνισε:
Αυτό που πρέπει να μας εξηγήσουν οι αρχές, οι δήμαρχοι και όλοι όσοι εμπλέκονται με τις διαδικασίες της ανακύκλωσης είναι το τι γίνεται με τις εργασιακές σχέσεις σε αυτά τα εργοστάσια-κάτεργα. Μιλάμε για μετανάστες που ζουν χρόνια στη χώρα και έχουνε χαρτιά, ωστόσο οι συνθήκες της μαύρης εκμετάλλευσης είναι ίδιες και χειρότερες με κάθε άλλη. Η μόνη διαφορά που υπάρχει με τις συνθήκες και τις καταστάσεις της Μανωλάδας είναι πως δεν έχουν βγει ακόμα τα ντουφέκια.
Αυτή είναι η εικόνα του τι συμβαίνει εκεί. Απλήρωτος κόσμος, τεράστια κοροϊδία του αφεντικού. Πρέπει να στηρίξουμε αυτή την απεργία μπροστά στην πανεργατική κινητοποίηση που γίνεται στις 9 Απρίλη.
Αυτό που πρέπει να μας εξηγήσουν οι αρχές, οι δήμαρχοι και όλοι όσοι εμπλέκονται με τις διαδικασίες της ανακύκλωσης είναι το τι γίνεται με τις εργασιακές σχέσεις σε αυτά τα εργοστάσια-κάτεργα. Μιλάμε για μετανάστες που ζουν χρόνια στη χώρα και έχουνε χαρτιά, ωστόσο οι συνθήκες της μαύρης εκμετάλλευσης είναι ίδιες και χειρότερες με κάθε άλλη. Η μόνη διαφορά που υπάρχει με τις συνθήκες και τις καταστάσεις της Μανωλάδας είναι πως δεν έχουν βγει ακόμα τα ντουφέκια.
Αυτή είναι η εικόνα του τι συμβαίνει εκεί. Απλήρωτος κόσμος, τεράστια κοροϊδία του αφεντικού. Πρέπει να στηρίξουμε αυτή την απεργία μπροστά στην πανεργατική κινητοποίηση που γίνεται στις 9 Απρίλη.
Εμείς
ως ΚΕΕΡΦΑ στηρίζουμε την Ένωση Μεταναστών Εργατών και αποφασίσαμε σήμερα να
πούμε πως οι μετανάστες είναι κομμάτι της εργατικής τάξης, δεν είναι κάτι
ξένο, και γι’ αυτό είναι κομμάτι της τάξης που παλεύει και
αντιστέκεται. Δεν μπορεί να έχουν απέναντί τους την αστυνομία, εισαγγελείς,
δικαστήρια, αφεντικά και εργοδότες που νομίζουν ότι δεν έχουν να κάνουν με
ανθρώπους. Να το ξεχάσουν αυτό, είμαστε πολύ δυνατό κίνημα, το δείξαμε στις 22
Μάρτη, και θα μας βρίσκουν μπροστά τους σε κάθε αυθαιρεσία είτε πρόκειται για
τις Μανωλάδες, είτε για τα εργοστάσια κάτεργα.
Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό
και τη Φασιστική Απειλή 
