Ικαριώτες Πρόσφυγες στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο Α μέρος

https://www.youtube.com/watch?v=C625SYZQJ9U

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Απολογισμός των αγώνων μπαράζ των πρωταθλητών Αιγαίου

...φωτο αρχείου από τα μπαράζ του 2009 στο γήπεδο της Εργάνης, Φ.Ο.Βροντάδου-Διαγόρας Ρόδου και Παπάδος Γέρας-Ερμούπολη και από τα μπαράζ του 2010 στο Μετς, Αναγέννηση Ρόδου-Παπάδος Γέρας και Ίκαρος Ικαρίας-ΒΑΟΛ Χίου.Επίσης φωτο η κερκίδα από τα μπαράζ του 2011 και στην άκρη δεξιά στο πάνω διάζωμα (ως κουκίδες) ο γράφων (συντάκτης του www.ert.gr)με το συνάδελφο Νίκο Ζαμπάρα (από το www.infobasket.gr και το ραδιόφωνο sentragoal FM)...
Πάντα τέτοια μέρα κάθε χρόνο, από τότε που άρχισα να παρακολουθώ το ειδικό τουρνουά ανόδου στη Γ΄ εθνική γράφω κάποιες σκέψεις σαν απολογισμό. Φέτος δεν θα ασχοληθώ με το αγωνιστικό σκέλος, όσο με τις δυνατότητες ανάπτυξης και αξιοποίησης της διοργάνωσης.
Τόσο το 2009, όσο και το 2010 που το επανέλαβα, αλλά και φέτος, το επαναλαμβάνω γιατί το πιστεύω, έγραφα ότι: "θα πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια σε όλες τις ομάδες που συμμετείχαν για την προσπάθειά τους, αλλά να δώσουμε συγχαρητήρια και σε όσους ΔΕΝ συμμετείχαν στα μπαράζ. Ακούγεται αρχικά περίεργο, αλλά δεν είναι, γιατί για να βγουν πρωταθλήτριες νομών οι ομάδες που συμμετείχαν, έπαιξαν σε τοπικά πρωταθλήματα που συμμετέχουν και άλλοι σύλλογοι, διότι πρωτάθλημα του ενός δεν υπάρχει. Μπορεί λοιπόν να μην ευτύχησαν άλλα σωματεία να δουν τους κόπους τους να ανταμείβονται με την πρωτιά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι αθλητές τους δεν προσπάθησαν και οι παράγοντές τους δεν έκαναν τιτάνιες προσπάθειες για να κρατήσουν οργανωτικά και οικονομικά τη λειτουργία τους".
Επίσης πέρυσι (2010) έγραφα και συνεχίζει να ισχύει, πως: «Προφανώς υπάρχουν τεράστια περιθώρια για να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή και καταθέτω μερικές σκέψεις. Θα μπορούσε η ΕΟΚ που είναι η διοργανώτρια αρχή, με σχεδόν μηδαμινό κόστος (ένα αφισάκι προαναγγελίας των αγώνων) σε συνεργασία με το Δήμο στην περιοχή του οποίου διεξάγονται οι αγώνες και την ΕΣΚΑ, να διακινήσει αυτό το υλικά σε γυμναστήρια όμορων περιοχών, σχολεία, σωματεία, ΜΜΕ και παροικιακές οργανώσεις νησιωτών, ώστε να γίνει γνωστή σαν γεγονός η διοργάνωση (που κακά τα ψέματα, λίγη γνωρίζουν γι αυτή) και έτσι να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή θεατών, που επίσης διευκολύνεται από την ελεύθερη είσοδο».
Δε νομίζω ότι ανακαλύπτω την Αμερική, αν πω ότι πολλές φορές «ψάχνουμε» για ευκαιρίες που θα μας θυμίσουν και θα μας κάνουν να νοιώσουμε πιο κοντά στη ζωή των τόπων καταγωγής μας (από τη συνεστίαση ενός παροικιακού συλλόγου, έως και μια αθλητική συνάντηση). Επίσης γιατί να μην γίνονται βραβεύσεις πχ του MVP, της αθλητικής προσφοράς στις τοπικές κοινωνίες, του fair play, κλπ. Γιατί να μην δανειστούμε τις λογικές των τελικών στις τοπικές ΕΣΚ?
Και φέτος συμπληρώνω, ότι θα μπορούσε στο χώρο που θα πραγματοποιηθούν, οι διοργανώσεις του 2012, να υπάρχουν περίπτερα της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και τοπικών συλλόγων από τα νησιά που εκπροσωπούνται, τόσο για την τουριστική τους προβολή, όσο και με εκθέσεις τοπικών προϊόντων και αυτό να είναι γνωστό και διαφημισμένο εκ των προτέρων, αξιοποιώντας και τα τοπικά ΜΜΕ (ειδικά οι εφημερίδες που εκδιδονται στα νησιά και έχουν αρκετούς συνδρομητές και στο λεκανοπέδιο, αλλά και οι εύκολα προσβάσιμοι σε όλους διαδικτυακοί τόποι). Πάντα με προϋποθέσεις την έγκαιρη απεύθυνση και ενεργοποίηση των φορέων αυτών από την ΕΟΚ.
«Κλειδί» της λογικής αυτής είναι η διπλή κατεύθυνση: α)αξιοποίηση του αθλητικού γεγονότος σε ένα κοινό που το ενδιαφέρει (η πρόταση της πιο προηγούμενης παραγράφου για προπαγάνδιση σε γειτονικά αθλητικά σωματεία και γυμναστήρια) και β)αξιοποίηση του αθλητικού γεγονότος για προβολή των τοπικών κοινωνιών από τις οποίες προέρχεται. Έτσι αλληλοτροφοδοτούνται η μια κατάσταση με την άλλη και φυσικά παρακολουθεί τη διοργάνωση και περισσότερος κόσμος.
Y.Γ. να ευχαριστήσω όσους εδώ και χρόνια συνεργαζόμαστε για την προβολή της διοργάνωσης, με ανταλλαγή στοιχείων και πληροφοριών, αλλά και τους "νέους" που προσθέτουν με την παρουσία τους, την απόδειξη ότι αξίζει τον κόπο η προβολή του αθλητισμού σαν συνεκτικού στοιχείου κοινωνιών, μακριά από "παρενέργειες" που εμφανίζονται και στον αθλητικό χώρο.