Αγώνας για ελεύθερη πρόσβαση στους αθλητικούς χώρους

Πλούσια συζήτηση, με μαζική προσέλευση και μάλιστα στο φυσικό της χώρο στις κερκίδες του γηπέδου, ήταν αυτή που διοργάνωσε το βράδυ της Δευτέρας 4 Απριλίου στο δημοτικό στάδιο Αργυρούπολης η συνέλευση για το άνοιγμα του δημοτικού σταδίου Αργυρούπολης (στο Blog της θα βρίσκετε και ενημέρωση για τις δράσεις της). Αφορμή η απαίτηση του Δήμου να πληρώνουν συνδρομή οι κάτοικοι της περιοχής που δεν είναι δημότες για να έχουν το δικαίωμα να τρέξουν ή να περπατήσουν στο στίβο του γηπέδου. Μπήκε μάλιστα και μπάρα που ανοίγει με τη μαγνητική κάρτα των συνδρομητών.

Ομιλητές ήταν ο  δημοσιογράφος Νάσος Μπράτσος, ο γιατρός και κάτοικος της περιοχής Γιώργος Μπουγάτσος και ο Γιάννης εκπρόσωπος του περιοδικού HUMBA (www.humbazine.gr).

 Aπό άποψη εντύπων διακινήθηκε στο σχετικό τραπεζάκι υλικό των διοργανωτών το περιοδικό HUMBA και το βιβλίο "Αθλητισμός και Κοινωνικά Κινήματα".

 Ακολουθεί με μικρές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στον προφορικό λόγο και τη χρήση των επισυναπτόμενων σημειώσεων, η παρέμβαση που έκανε ο Νάσος Μπράτσος:

Αρχικά θα πρέπει να πάρουμε σαν αφετηρία τη λογική ότι η γενική φορολόγηση των πολιτών που γινόταν – υποτίθεται – για την εξασφάλιση στοιχειωδών δικαιωμάτων όπως η παιδεία, η υγεία, κλπ, γίνεται και για την εξασφάλιση του δικαιώματος της πρόσβασης στο αγαθό του αθλητισμού χωρίς επιπλέον χαράτσια.

Στο αθλητισμό δίνω και τη διάσταση της Υγείας, είτε ως προς τον προληπτικό ρόλο εναντίον νοσογόνων καταστάσεων, είτε ως αποκατάσταση προβλημάτων υγείας, ή ως βελτίωση σε χρόνιες καταστάσεις προβλημάτων. Άλλωστε αθλητικά προγράμματα με αντίστοιχες λογικές και αντίστοιχα κοινά απεύθυνσης εφαρμόζονται σε πολλούς δήμους (πχ προγράμματα αθλητισμού για άτομα με οστεοπόρωση, με ρευματικές παθήσεις, για ΑμεΑ κλπ).

Η μετακύλιση αρμοδιοτήτων στους Δήμους χωρίς εξασφάλιση των απαραίτητων οικονομικών μέσων (προ Μνημονίων). Εμφάνιση μεγάλων ιδιωτικών εταιριών (πχ ασφαλιστικές, αναψυκτικά, κλπ ως χορηγών σε δημοτικές αθλητικές διοργανώσεις).

Η μετακύλιση από Δήμους του λειτουργικού κόστους (έστω μέρους του, προς ώρας) σε μεμονομένους αθλούμενους, αλλά και σε ερασιτεχνικά σωματεία, ζητώντας συνδρομές από τους μεν, τέλη χρήσης δημοτικών χώρων από τους δε. 

Η «εύκολη» αυτή λύση, υποκρύπτει είτε την παραδοχή της ήττας, ότι τα μνημόνια δεν παλεύονται και οι Δήμοι δεν μπορούν να διεκδικήσουν, είτε είναι από άποψη και πολιτικού οράματος των συγκεκριμένων δημάρχων, θιασώτες νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

Οι επιπτώσεις των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων στη συντήρηση και λειτουργία δημοτικών αθλητικών εγκαταστάσεων (διαθεσιμότητες, εφεδρείες, απολύσεις συμβασιούχων χωρίς αντικατάστασή τους, πισίνες κλειστές λόγω έλλειψη πετρελαίου ή λόγω απόλυσης του ναυαγοσώστη, συνεχείς κλοπές καλωδίων προβολέων –  λόγω χαλκού, από δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και αδυναμία αντικατάστασής τους, κλπ).

Επίσης στην επιτροπεία των δαπανών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η οποία δεν μπορεί πια να ενισχύει οικονομικά, ή τουλάχιστον δυσκολεύεται σοβαρά, ερασιτεχνικές αθλητικές δραστηριότητες, με αποτέλεσμα αρκετά σωματεία να βρίσκονται προ του λουκέτου ή της συγχώνευσης που θα μεταφραστεί σε παράταση ζωής με τεχνητή αναπνοή και αβέβαιο μέλλον.

Οι περικοπές στις επιχορηγήσεις σωματείων από ομοσπονδίες αθλημάτων, που οδηγούν τα σωματεία σε μετακύλιση του κόστους προς τις συνδρομές αθλουμένων που εντάσσονται σε αυτά (κυρίως παιδιά σε υποδομές) για να αθληθούν κάτω από την απαραίτητη επίβλεψη και καθοδήγηση.

Να σημειώσουμε ότι σε πολλούς Δήμους η μη επάρκεια αθλητικών χώρων, έχει οδηγήσει στην παραχώρησή τους σε ερασιτεχνικά σωματεία, με τέτοια ωράρια δέσμευσής τους, που είναι σχεδόν αδύνατον να βρει μεμονωμένος πολίτης, ή παρέα πολιτών ελεύθερο ανοιχτό γήπεδο για να αθληθεί.

Αντίστοιχα προβλήματα εξεύρεσης χώρων γι αγώνες (για προπόνηση ακούγεται ως ανέκδοτο) αντιμετωπίζουν και οι ομάδες που συμμετέχουν στα εργασιακά πρωταθλήματα.

Η μη επάρκεια αθλητικών χώρων και θα το γενίκευα λέγοντας χώρων άθλησης, ψυχαγωγίας και πολιτισμού, συνδέεται άμεσα με το θέμα των λεγόμενων ελεύθερων χώρων, πώς τους διεκδικούν οι Δήμοι, πώς τους εποφθαλμιούν ιδιωτικά συμφέροντα και πώς από την εποχή της αλάνας, έχουμε φτάσει στην εποχή της ανέγερσης εμπορικών κέντρων και τσιμεντένιων μεγαθηρίων, όπου οδηγούν το δικαίωμα στον αθλητισμό στην ιδιωτικοποίησή του, δηλαδή στα γυμναστήρια και στα ενοικιαζόμενα γήπεδα 5Χ5.

ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΔΕΊΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΦΑΙΝΌΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ

http://www.politischios.gr/parembaseis/dimos-hioy-ae
 Επιβαρύνει τα αθλητικά σωματεία και τους πολίτες που θέλουν να αθληθούν με αντίτιμο χρήσης των γηπέδων και των αθλητικών χώρων, λες και δεν είναι οι αθλητικοί χώροι δημόσιοι. Λες και οι πολίτες δεν πλήρωσαν και δεν πληρώνουν φόρους για την κατασκευή και τη συντήρησή τους. Κι εδώ είναι το οξύμωρο για τη Δημοτική Αρχή. Από τη μια το Δημοτικό Συμβούλιο να εγκρίνει επιχορήγηση για τα αθλητικά σωματεία αναγνωρίζοντας το έργο που παράγουν για την άθληση της νεολαίας και για το έργο που διατηρούν στις ακαδημίες και από την άλλη ο Δήμος μέσω του Νομικού Προσώπου να επιβάλλει αντίτιμο εισόδου στους αθλητικούς χώρους.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2014: η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα εδώ και χρόνια δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο ένα ακόμη κοινωνικό αγαθό - τον αθλητισμό. Η πρόσφατη είδηση για τα 5 ευρώ που θα δίνει το μήνα όποιος θέλει να τρέξει στο Καυτανζόγλειο της Θεσσαλονίκης, το μοναδικό ανοικτό στο κοινό στάδιο και εύκολο στην πρόσβαση (σημειώνουμε ότι είναι κληροδότημα υπό τον έλεγχο του δημοσίου), προκάλεσε αντιδράσεις, αλλά το πρόβλημα χρηματοδότησης της άθλησης δεν είναι καινούργιο.

7 Απριλίου 2015

ΚΟΖΑΝΗ 2014 (από ανακοίνωση του ΟΠΑΝ):    αντιλαμβανόμαστε όλοι καθαρά σε ποια δεινή οικονομική κατάσταση βρίσκεται σήμερα ο ΟΑΠΝ. Ουσιαστικά αδυνατεί να καλύψει οικονομικά τις ποικίλες δραστηριότητες που αφορούν τόσο στον πολιτισμό όσο και στον αθλητισμό, πολύ δε περισσότερο να αντιμετωπίσει ικανοποιητικά το τεράστιο κόστος της συντήρησης των αθλητικών του εγκαταστάσεων.

Επιτακτική προβάλλει πλέον η ανάγκη είσπραξης ενός μικρού αντιτίμου, το οποίο ουσιαστικά θα καλύπτει ένα μέρος μόνο των λειτουργικών δαπανών από όλους τους χρήστες των αθλητικών δημοτικών εγκαταστάσεων, καθώς υπάρχει σημαντική υστέρηση στη συντήρηση και την εύρυθμη λειτουργία  τους (συντήρηση χλοοτάπητα, λιπάσματα, βενζίνες για κουρέματα, χρώματα για γραμμοχάραξη, σπόρους, χωρίς να αναφέρουμε τα λειτουργικά έξοδα σε ηλεκτρικό ρεύμα, ζεστό νερό, καθαριότητα) των ποδοσφαιρικών γηπέδων, τα οποία έξοδα έχουν από καιρό συσσωρευτεί λόγω οικονομικής δυσπραγίας του ΟΑΠΝ.

Ως εκ τούτου ο ΟΑΠΝ δεσμεύεται ότι, για τη συντήρηση των αθλητικών εγκαταστάσεων πέρα από τους συμβατικούς τρόπους επιχορήγησης (κρατικό, δημοτικό προϋπολογισμό)  και των μορφών αυτοχρηματοδότησης,  τις οποίες  αναγκαστικά θα εφαρμόσουμε,  θα αναζητήσουμε παράλληλα και πρόσθετα έσοδα μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
- See more at: http://www.kozan.gr/post/182176#sthash.ZKrlBrGC.dpuf

ερα 13/8/2015 Κοζάνη: «Χαράτσι» στα σωματεία για τα γήπεδα

Σε μια νέα πρόταση προς τις διοικήσεις των αθλητικών σωματείων της πόλης, για το κόστος χρήσης των κλειστών γυμναστηρίων από τη νέα χρονιά, προχώρησε ο Δήμος Κοζάνης, με τη σύμφωνη γνώμη του δημάρχου και του ΟΑΠΝ. Όπως ανέφερε  ο δήμαρχος Λευτέρης Ιωαννίδης, κατά τη διάρκεια ενημέρωσης του προς τους δημοσιογράφους, η νέα αυτή πρόταση προβλέπει συμμετοχή της τάξης του 15% των σωματείων στο ετήσιο κόστος για τη χρήση των γυμναστηρίων που ανέρχεται περίπου στις 150.000 ευρώ. Όπως επεσήμανε  ο κ. Ιωαννίδης, όσα σωματεία δεχθούν τη συγκεκριμένη πρόταση θα είναι και εκείνα που θα έχουν ώρες στα κλειστά γυμναστήρια της Κοζάνης, ενώ όσα αρνηθούν οριστικά θα μείνουν εκτός.


29/9/2015
http://www.neasantorinis.gr/topikes_eidiseis/2918/Epistoli_athlitikon_somateion_pros_to_Dimarcho_gia_ta_charatsia_tou_DAPPOS.htm

Επιστολή διαμαρτυρίας προς το Δήμαρχο Θήρας και τον Πρόεδρο του ΔΑΠΠΟΣ απέστειλαν χθες όλα τα αθλητικά Σωματεία του νησιού.
Στην επιστολή αναλύεται η θέση των Σωματείων σε σχέση με τον νέο κανονισμό λειτουργίας του ΔΑΠΠΟΣ και την την πρόθεση του Δήμου να εισπράττει μεγάλα τέλη για την χρήση των αθλητικών χώρων .
Στην επιστολή αναφέρονται τα παρακάτω:


Αξιότιμοι κύριοι,

Ανέκαθεν ο αθλητισμός ήταν και είναι ένα ζωντανό και αναπόσπαστο  κύτταρο της κοινωνίας μας. Το κύτταρο αυτό, λόγο των ύψιστων λειτουργιών που συντελεί, το κράτος, καθώς και  οι τοπικές αρχές οφείλουν και υποχρεούνται να το βοηθούν και να το αναπτύσσουν, πολύ περισσότερο δε, όταν πρόκειται κατ’ ουσία για ερασιτεχνικό αθλητισμό. Δυστυχώς αυτό, στην περίπτωση του ΔΑΠΠΟΣ, δεν φαίνεται να πηγάζει μέσα από το νέο κανονισμό λειτουργίας του.
Έπειτα από την προσεκτική ανάγνωσή της νέας κανονιστικής, που δυστυχώς υπερψηφίστηκε από την ολομέλεια του Δημοτικού Συμβουλίου, με λύπη και απορία διαπιστώσαμε ότι τα τέλη χρήσης των αθλητικών χώρων, όπως και η τιμολόγηση του διαφημιστικού χώρου που διαθέτει, τείνουν να καταφέρουν μεγάλο οικονομικό πλήγμα στα αθλητικά σωματεία του νησιού. Μη μπορώντας να κατανοήσουμε το πνεύμα της νέας κανονιστικής φανταζόμαστε ότι προφανώς ή έχετε παρασυρθεί από το πνεύμα της εποχής με του εξαντλητικούς φόρους ή θεωρείται ότι το ΔΑΠΠΟΣ είναι μια επιχείρηση που πρέπει να αποφέρει κέρδος, δίχως να προσφέρει την ανάλογη ανταποδοτικότητα στον αθλητισμό του νησιού μας.
Σας καλούμε, λοιπόν, να αναθεωρήσετε  το νέο κανονισμό λειτουργίας, αφού πρώτα έρθετε στην απαραίτητη διαβούλευση  με τα αθλητικά σωματεία του νησιού, επαναπροσδιορίζοντας το σκεπτικό σας και κυρίως  την τιμολογιακή πολιτική σας, ώστε να δώσετε ώθηση στον αθλητισμό της Σαντορίνης, ως οφείλετε και έχετε υποχρέωση.

Εν αναμονή της άμεσης απάντηση σας.

9/2/2016 http://e-maistros.gr/main/%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%B9-8-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CE%B1%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CF%84%CF%8E/
Χαράτσι 8 Ευρώ για την συμμετοχή αθλητών στον 9ο Ημιμαραθώνιο ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΣΗΣ

H Λαϊκή Συσπείρωση Αγρινίου καταγγέλλει στο λαό και ιδιαίτερα στη νεολαία της περιοχής, την συνεχιζόμενη για 2η χρονιά, επικίνδυνη σκέψη της Δημοτικής Αρχής να προχωρήσει στην επιβολή κατά κεφαλή « Χαρατσιού» 8 Ευρώ, για την συμμετοχή αθλητών στον 9Ο Ημιμαραθώνιο «ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΣΗΣ».
Η απόφαση αυτή δεν μας προκαλεί απορίες, ούτε ερωτηματικά μιας και η φιλοσοφία της Δ. Αρχής κινείται (όπως και στον τομέα του πολιτισμού), στο πνεύμα της σταδιακής εμπορευματοποίησης και της ανταποδοτικότητας. Είναι αντιλαϊκή και ενταγμένη στο γενικότερο πλαίσιο που επιβάλουν οι λογικές του αθλητισμού ως προϊόντος για το κέρδος των χορηγών, και με τους αθλητές να βάζουν το «χέρι στη τσέπη», έχοντας επίσης ατομική ευθύνη για τις ιατρικές τους εξετάσεις πριν τρέξουν.
Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΡΙΕΤΑΙ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

Συνεπώς μας περικυκλώνει σταθερά η λογική της χρήσης δημοτικών αθλητικών χώρων με «ανταποδοτικό τρόπο» λες και ο πολίτης δεν έχει πληρώσει από τη γενική φορολογία και λες και ο δημότης δεν πληρώνει δημοτικά τέλη. Επίσης μαθαίνω ότι προς «αξιοποίηση»- ιδιωτικοποίηση – εκποίηση οδεύει με ταχύτατους ρυθμούς και ο Άγιος Κοσμάς, με απολύτως αβέβαιο και το εργασιακό μέλλον των εργαζομένων εκεί.

Ο νόμος 3643 (Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων) και η περίπτωση του Δήμου Πατρέων.

Ο νόμος επιτρέπει τη δωρεάν παραχώρηση εγκαταστάσεων σε ΝΠΙΔ (συνεπώς και αθλητικά σωματεία) δημοτικών εγκαταστάσεων εάν παράγουν σημαντικό έργο για το συμφέρον της τοπικής κοινωνίας και δεν ασκούν κερδοσκοπική δραστηριότητα. Παίρνουμε ως αυταπόδεικτη «σημαντική δραστηριότητα» τον αθλητισμό και πάμε να κάνουμε τον κόπο να ορίσουμε την «κερδοσκοπική δραστηριότητα».

Όταν ο Δήμος καλύπτει τα κόστη φύλαξης, καθαριότητας (προσωπικού και υλικών), ρεύματος και ύδρευσης, δηλαδή παραχωρεί δωρεάν τον αθλητικό χώρο, τότε το λειτουργικό κόστος για το σωματείο είναι οι αμοιβή των προπονητών (δυστυχώς σε μεγάλη κλίμακα με μαύρα), αφού ο ιματισμός άλλοτε είναι προσφορά χορηγών που διαφημίζονται σε αυτόν και άλλοτε μετακυλύετε το κόστος της αγοράς του στους γονείς, όταν μιλάμε για υποδομές.

Ο Δήμος Πατρέων υπολογίζοντας το κόστος της εργατοώρας για κάθε προπονητή σε σειρά αθλημάτων που διεξάγονται σε δημοτικούς χώρους, έθεσε το όριο της κατώτατης - ελάχιστης συνδρομής σαν όρο παραχώρησης των χώρων του σε σωματεία, με τη λογική το ύψος της συνδρομής να μην είναι απαγορευτικό για παιδιά λαϊκών – εργατικών οικογενειών να πάρουν μέρος λόγω ανέχειας, ανεργίας, καθυστέρησης πληρωμής, υποαπασχόλησης των γονέων τους. Μη συμμόρφωση με αυτούς τους όρους σημαίνει αποβολή του σωματείου από τους δημοτικούς αθλητικούς χώρους. Ανοιχτό άφησε το ενδεχόμενο, προαιρετικά, γονείς που έχουν την ευχέρεια, να πληρώνουν παραπάνω από το ελάχιστο όριο, ώστε το κάθε αθλητικό σωματείο να κάνει σχεδιασμούς δράσεων με τα οικονομικά δεδομένα που διαμορφώνονται στα τάξεις τους.

Για παράδειγμα αν το όριο της κατώτατης συνδρομής είναι 11 ευρώ το μήνα και ο σύλλογος ζητάει 25 τότε ασκεί με βάση το γράμμα του νόμου κερδοσκοπική δραστηριότητα, αφού ζητάει πάνω από το 100% του λειτουργικού κόστους.

Ενδεικτικά η πανσπερμία πολιτκών που εφαρμόζουν οι Δήμοι:

Δήμος Αθηναίων: δεν εφαρμόζει διαφορετικούς όρους χρήσης και συνδρομών, από το αν κάποιος είναι δημότης ή όχι. Η πολιτική του απευθύνεται στους κατοίκους της πόλης. Αν εφάρμοζε διαχωρισμό κατοίκων – δημοτών, θα απέκλειε από το δικαίωμα πρόσβασης στους αθλητικούς χώρους, σημαντικό τμήμα κατοίκων της πόλης. Για παράδειγμα δεν θα είχαν δικαίωμα στον αθλητισμό οι μετανάστες. Πώς θα μας φαινόταν αν οι Έλληνες που εργάζονται στο εξωτερικό, αποκλείονταν από τέτοιο δικαίωμα, επειδή θα αντιμετωπίζονταν ως αλλοδαποί;

 Σε άλλους Δήμους υπάρχουν διαφορετικές επιλογές ακόμα και ανά αθλητικό χώρο. Πχ μπορεί να ζητούν συνδρομή διαφορετικού ύψους για δημότες και πιο υψηλή για ετεροδημότες (πχ στο κολυμβητήριο του Δήμου Γαλατσίου), να απαιτείται αντίτιμο για να γίνει χρήση των γηπέδων τένις, αλλά να είναι δωρεάν η χρήση του στίβου στο γήπεδο του Άλσους Βεΐκου, όπως και στα ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ.

Ομοίως στο Δήμο Νέας Ιωνίας, να είναι δωρεάν η χρήση του στίβου στο δημοτικό γήπεδο, αλλά να απαιτείται ένα χαμηλό ποσό για συμμετοχή - εγγραφή σε άλλα προγράμματα που διεξάγονται σε κλειστές αίθουσες και απαιτούν προπονητή, σε ορισμένες περιπτώσεις και μηχανήματα ή άλλο εξοπλισμό.

Γενικά υπάρχει μία πληθώρα περιπτώσεων που μπορεί να συναντήσει κανείς σε όλο το εύρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Διαβάζοντας για τη σημερινή εκδήλωση τις ενστάσεις του Δήμου Αργυρούπολης – Ελληνικού, για τη χρήση των εγκαταστάσεών του, από ετεροδημότες στους οποίους αναφέρει ότι βρίσκονται αθλητές που γυμνάζονται υπό την επίβλεψη προπονητών (για να κάνω ένα σχόλιο, μετά τους «λαθρομεταναστες», όρο που δεν αποδέχομαι και βάζω σε πολλά εισαγωγικά, φαίνεται ότι μας προέκυψαν και οι «λαθροαθλούμενοι»), έχω να πω ότι υπάρχουν ομοσπονδίες ανά άθλημα και η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί σε συνεννόηση μαζί τους να ρυθμίσει τους όρους χρήσης για όσους κάνουν σωματειακό αθλητισμό. Συνεπώς σαν επιχείρημα, κατά τη γνώμη μου πάντα,  δεν ισχύει.

Τραυματισμοί και ερασιτεχνικός αθλητισμός

Η περίπτωση του ΣΕΠΑ (σύνδεσμος ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών Αχαΐας) που λειτουργεί ταμείο τραυματιζόμενου ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή, με έσοδα από αγώνες (πχ τελικός Κυπέλλου ερασιτεχνών Αχαΐας, κλπ) το διαχειρίζεται επιτροπή στην οποία συμμετέχουν, ΣΕΠΑ, ΕΠΣ Αχαΐας, εκπρόσωπος δικηγορικού συλλόγου και εκπρόσωπος ιατρικού συλλόγου, ώστε να γνωμοδοτεί για τα αιτήματα που καταθέτουν οι τραυματιζόμενοι, όταν είναι ανασφάλιστοι στον επαγγελματικό τους βίο, ή όταν η αποκατάσταση δημιουργεί δαπάνες που ξεπερνούν τα όρια παροχών του ασφαλιστικού τους ταμείου.

Η απόρριψη πριν από μερικά χρόνια, από την τότε ηγεσία της ΕΠΟ του αιτήματος που διατύπωσαν ερασιτεχνικά σωματεία του νομού Σάμου να πηγαίνει ποσοστό από το τζόγο του ΟΠΑΠ στην ασφάλιση των ερασιτεχνών κατά τη διάρκεια του αγώνα, των προπονήσεων και της μετάβασης από και προς το γήπεδο.

Πρόσφατα θέμα τραυματισμού αθλήτριας μπάσκετ στην ομάδα της Δάφνης Δαφνίου, οδήγησε σε αντιπαραθέσεις αθλητριών με τη διοίκηση της ομάδας που την κατηγόρησαν για εγκατάλειψη της τραυματισμένης, με τη διοίκηση να διαψεύδει και να απειλεί με μηνύσεις.

Πέρα από τα συγκροτημένα αθλητικά σωματεία, οι Δήμοι που έχουν τη δυνατότητα για να προσλάβουν γυμναστές τους οποίους αξιοποιούν σε προγράμματα πρόσβασης των πολιτών στον αθλητισμό, επιτελούν σημαντικό έργο διότι η άσκηση χωρίς ενημέρωση εγκυμονεί κινδύνους τραυματισμών από άγνοια και ανάλογα με τους λόγους και το ιατρικό ιστορικό που έχει ο αθλούμενος.

Πάντως το θέμα της πρόσβασης στο δημόσιο σύστημα υγείας συνδέεται με τον αθλητισμό, αφού θυμίζω τη διακοπή πρωταθλημάτων επειδή προβλέπονταν η ύπαρξη ασθενοφόρου, αλλά ήταν σε εργασιακή εφεδρεία ο οδηγός, ή υπήρχε οδηγός αλλά δεν υπήρχε ασθενοφόρο. Επίσης προσλήψεις γιατρών για στελέχωση αθλητικών εγκαταστάσεων - ιατρείων σε γήπεδα με ελεύθερη πρόσβαση των υποψηφίων αθλουμένων, αλλά και παρεμβάσεις αν υπάρξει θέμα υγείας σε αθλούμενο κατά τη διάρκεια της άσκησης είναι διεκδίκηση που πρέπει να την έχουμε.

ΚΙΝΗΜΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

Δεν έχουν λείψει οι περιπτώσεις που από τα κάτω διεκδικήθηκε και κερδήθηκε το δικαίωμα στην ελεύθερη πρόσβαση στον αθλητισμό, προσωπικά είχα συμμετοχή στις ακόλουθες περιπτώσεις και γι αυτό τις γνωρίζω:

-Στην υπεράσπιση του ελεύθερου χώρου του παλιού εργοστασίου της «Θερμίδας» στη Ριζούπολη, που αντί να πάρει τράπεζα για να ανεγερθεί μεγαθήριο γραφείων, το κέρδισαν οι κάτοικοι ως χώρου πρασίνου και αθλητισμού (πλατεία με πράσινο & γήπεδο), μετά από κινητοποιήσεις, όπου πρωτοπόρο ρόλο έπαιξε τοπικό ερασιτεχνικό σωματείο, ο ΑΠΣ Οιωνός.

-Στις διαμαρτυρίες το 2002 αθλητικών συλλόγων και κατοίκων της Νέας Ιωνίας, που διεκδίκησαν και πέτυχαν τη σημαντική βελτίωση του τότε ρημαγμένου δημοτικού σταδίου, σε ένα απολύτως διαφορετικό και σύγχρονο στάδιο που είναι σήμερα.

-Στις κινητοποιήσεις αθλητικών σωματείων, συλλογικοτήτων και κατοίκων του Γαλατσίου για να αποδοθεί το Παλαί Γαλατσίου στην τοπική κοινωνία, όπως ήταν οι πολιτικές δεσμεύσεις πριν την ανέγερσή του, μέτωπο το οποίο αφού απέκρουσε την ίδρυση νέου Mall, καλείται σήμερα να διεκδικήσει πάλι την απόδοσή του στην τοπική κοινωνία και βρίσκεται σε εξέλιξη το θέμα αυτό, με τελευταία μεγάλη κινητοποίηση εκατοντάδων κατοίκων το Δεκέμβρη που μας πέρασε.

Σήμερα η εκδήλωση στο δημοτικό στάδιο της Αργυρούπολης, ένα από τα βήματα που ήδη έχει ξεκινήσει να κάνει στην τοπική κοινωνία, ο κόσμος που δεν δέχεται χαράτσια στον αθλητισμό, έρχεται να συναντήσει ό,τι προϋπήρξε και να εμπνεύσει ό,τι ακολουθεί σε όποια περιοχή της χώρας, για να μην αφήσουμε αυτό που αγαπάμε, τον αθλητισμό σε όλες τις μορφές του, να περνάει μέσα από πιστωτικές & χρεωστικές, κάρτες, συνδρομές και ταμεία.

ΚΛΕΙΣΙΜΟ

Με βάση τις ερωτήσεις που έγιναν υπήρξε αναφορά σε ομάδες που λειτουργούν συλλογικά - αυτοδιαχειριστικά, με κοινωνικές δράσεις παράλληλα με την αθλητική δραστηριότητα και στηλιτεύτηκαν τόσο η πρόσφατη ρατσιστική εγκύκλιος τη ΕΠΟ που λογίζει πια τους ομογενείς σαν αλλοδαπούς και ζητάει έως 5 σε κάθε σύλλογο, εκδιώκοντας στην ουσία αθλητές, αλλά και το νέο χαράτσωμα με τα παράβολα στα δελτία σε ετήσια βάση.